Ron Verzijlbergen

Mijn vader had in Heemstede een motorzaak. Daar ben ik begonnen met het opvoeren van brommers en alles wat een motor had. Er kwamen zelfs klanten in de zaak die hun maaimachine lieten opvoeren. In die tijd was ik al gek van de Abarth-jes. Ik had net mijn rijbewijs en reed toen in mijn zelf opgevoerde Fiat door Heemstede. In een bar ontmoette ik Ron Kluit, die had net een opgevoerde Fiat 600 gekocht en wilde daar mee gaan racen. Dat seizoen heb ik de auto van Ron Kluit geprepareerd. Ron Kluit imponeerde door met zijn"gewone" Fiat 600 tussen de Abarth-jes te rijden. In 1969 kwam ene Niko Kramer de zaak binnen en vroeg aan mijn vader of ik de motor van zijn raceauto, een Fiat 600 uit 1960, kon opvoeren (deze auto werd bestuurd door Hans de Jonge). Mijn vader antwoordde dat hij het aan mij moest vragen. Niko liet de motor gelijk achter. Hans de Jonge behaalde de 2e prijs en de beker kreeg ik als aandenken. Na een paar keer als monteur met het team van Niko meegegaan begon het bij mij te kriebelen en ik wilde zelf gaan racen. Niet lang daarna wist Niko een over de kop geslagen Abarth te koop. Het was een 65-er die nog van Jan Brandsma van het Sony-team was geweest. Na een winter lang werken aan de auto in de garage van Niko's moeder heb ik mijn racelicentie gehaald. Geld om een racecursus te volgen had ik niet en ik deed dus alleen het examen. Aan het begin van mijn race carrière reed ik onder het pseudoniem "Jerom", omdat mijn vader het niet mocht weten. Maar er kwamen klanten bij mijn vader in de zaak die hem complementeerden met mijn raceresultaten. Op die manier kwam hij er achter dat ik op Zandvoort aan het racen was. Ik heb mijn vader toen moeten beloven dat ik nooit in een "open" auto zou gaan racen. Na een paar jaar met deze auto te hebben geraced kocht ik een 1000TCR, de ex-auto van Dick van Staalduinen van het SRT-team. In 1973, het eerste jaar met de 1000TCR, werd ik met 1 punt te weinig net geen kampioen. Daarna heb ik met wisselend succes in deze auto gereden (1e, 2e en 3e plaatsen). De nieuwe Abarth-motoren hadden maar 6 raceuren. Aangezien ik me geen nieuwe motor kon veroorloven en dus met afgedankte onderdelen van o.a. Rob Dijkstra moest werken stond ik vaak met pech langs de kant. Dit"low-budget"racen hield ook in dat ik maar drie rondjes trainde voor een race. 1 rondje voor het warmrijden, 2 ronden voluit voor de tijd en dan onmiddellijk stoppen. De racestrategie was dus eerst rustig aan en tweede helft voluit. Met deze wagen heb ik tot en met 1976 gereden want daarna was hij uitgehomologeerd. Ik heb toen voor 250 gulden een Autobianchi A112 gekocht. Diverse onderdelen van de 1000TCR heb ik overgezet waaronder de motor, de wielen en de stoel. Met deze auto heb ik weinig geluk gehad en na een seizoen hield ik het voor gezien. Het racen ging op een laag pitje tot in 1979 het Alfa-tijdperk aanbrak.Paul Aardse, een vriend van me , kocht de ex-Alfa 2000GTV van Hans Deen en ik heb de Alfa geprepareerd. In ruil daarvoor mocht ik als tweede rijder meedoen aan TransEurpeTrophee, een langeafstandrace waarin we de zesde plaats behaalden. Omdat ik het beu was elke keer te moeten investeren in een raceauto die een jaar later werd uitgehomologeerd, trok de historische racerij mijn aandacht. In 1979 leerde ik Jan Lammerse beter kennen en mocht ik bij de HARC een paar keer in zijn Abarth Zagato racen. Dit gaf me dezelfde kick met een budget dat bij me pastte. De TCR werd van het stof ontdaan en werd in 1980 voorzien van een A112-motor. Dit was fun want deze motoren zijn zeer bedrijfszeker. Na wat wedstrijden in een Opel Ascona en twee jaar Alfa heb ik de Zagoto van Niko Kramer gekocht en daar drie jaar mee geraced. In 1990 heb ik mijn eerste Abarth weer in elkaar gezet en ik ben er tot nu toe twee keer kampioen mee geworden en heb er veel EK-wedstrijden mee gereden.
Naast de racerij heb ik een baan bij Interparts in Hillegom. Ik ben daar verantwoordelijk voor de afdeling Autosport en beheer daar de afdeling tuning met o.a. de rollenbank. Interparts is o.a. importeur van Sparco, Torco olien, APEX verlagingssets, etc.

Tekst van Arthur van Hensbergen uit het HARC-blad 1998. Link: www.harc.nl

De Fiat Abarth van Jan Brandsma werd in 1970 gekocht.

1971.

In de winter is er hard aan de Abarth gesleuteld. De eerste Abarth-850TCR-motor.

Onder de naam "Jerom" werd er voor de races ingeschreven want zijn ouders mochten het niet weten.

1972.

Met een 2e hands setje Dunlop Racings, gekocht van Rob Dijkstra, ging het niet beter.

Grote problemen op de Dunlop Racings. Pinksterraces.

Mei 1972.

1973.

Het Veblo Racing,(vlnr in oranje overall) Paul Aardse, Peter Bloemendal, Hans Verhaar en Ron (midden onder).

In de "pits" van het vliegveld Woensdrecht.

Door een gebroken aandrijfas ging het kampioenschap naar Hans Kok.

De bus van het VEBLO Racing met sponsering. Verzijlbergen voor Hans Kok in de Imp.

1974.

Het Neff Racing Team bestond uit Alfred Abbenes, Ron Verzijlbergen en Pieter Visser.

Het team voor de deur van de sponsor. Verzijlbergen, Abbenes en Visser.

De Fiat 128 Trivellato van Piet Visser, toerwagen groep 2 1000 - 1150cc.

Pasen 1974.

1975.

1976.

1977.

De kleine A112 tussen de grote jongens.

Ron als toeschouwer langs de baan. Aan de binnenkant zien in te halen.

Hans Kok dwars achter de A112 van Ron Verzijlbergen,1977

Ron Verzijlbergen met de Autobianchi A112 op Zandvoort.

1979.

In de Historische Sport en Renwagens met een Abarth Zagato Monza uit 1960.

Met een Alfa Romeo 2000GTV in de 2 uursrace van de Trans Europe Trophy.

1982.

Alfa Romeo 2000GTV.

1983.

Alfa Romeo 2000GTV.

Via een krantenartikel de racesport promoten.

1985.

Squadra Bianca Cup.

1986.

Met een Opel werd de 3 uursrace op Zolder gereden.

Met de Abarth Zagato werd er op Spa geraced.

1987.

Nog een keer de racecursus met een geleende auto.

1988.

1990.

Met de Alfa op de eerste startrij.

Op het regenachtige circuit van Zolder.

1991.

Nederlands Kampioenschap met een Opel Kadett.

1992.

Europees Kampioenschap

Elk jaar een ander design op de auto.

1993.

1994.

1997 en 1998..

In 1997 wordt Ron Verzijlbergen kampioen en rijdt in 1998 met het nummer 1.

Samen met Freek Staal reed Ron Verzijlbergen de 1 uursrace voor Historische Toerwagens.In een alles of niets poging om op het podium te komen belandde Verzijlbergen bij een uitremactie in de bandenstapel van de Tarzanbocht. Met de Fiat Abarth kan je wat later remmen dan met de Mustang.

2002.